(…) Beata Mendrek
Nie wyobrażam sobie życia bez Ciebie…
Skrobię łyżką w pusty talerz, jak w puste serce, które pozbawione zostało resztki miłości. Puste, rozranione, samotne.
Twoje krzesło, ulubione… Boje się na nim usiąść. Boje się, że zaleje mnie tęsknota, jeszcze bardziej dotkliwie niż z daleka. Gdyby mogło mówić, opowiedziałoby mi o swoim bólu, o swojej samotności.
Boje się tej ciszy, która nie pozwala zapomnieć…
Nie wyobrażam sobie życia bez Ciebie… dlatego wyobrażam sobie, że jesteś, czuję Twój zapach i słyszę Twój głos. Opowiadasz mi o ostatniej podróży a ja śmieję się ciepło ciesząc, że wróciłeś i… jesteś. Patrzę w Twoje oczy i widzę, że tęskniłeś, że jesteś wykończony, ale szczęśliwy, bo jesteś z powrotem. Blisko…
Smak gorącej orientalnej zupy to coś dużo więcej niż tylko podróż na inny kontynent. W Twoim towarzystwie, to podróż w czasie i przestrzeni…
