Gdybym miał Ci opowiedzieć historię mojego życia, opowiedziałbym Ci historię, w którą wierzę, że jest prawdziwa, będąc jednocześnie świadomym, że znaczna część tej historii może mijać się z prawdą. Pewne elementy tej historii, nawet kluczowe, musiały zostać sfabrykowane przez wyobraźnię, by wypełnić pustkę po niewiedzy, niepamięci czy wyparciu i zaradzić brakom. Choć elementy te są bardziej mitami niż faktami, potrzebuję tych mitów, by dopełniły i scaliły obraz. Bez nich wszystkie pozostałe elementy układanki przestałyby pasować, a historia rozpadłaby się niczym źle poskładane puzzle.
Związek jest największą polską organizacją skupiającą artystów traktujących fotografię jako środek twórczej wypowiedzi. Istnieje od 1947 roku, kontynuuje tradycje przedwojennego Fotoklubu Polskiego, który miał w swoich szeregach najwybitniejszych artystów międzywojennej Polski. Po II wojnie światowej to oni, na czele z Janem Bułhakiem, stali się założycielami ZPAF. W związku działali najwybitniejsi polscy artyści fotograficy, wśród nich: Jan Bułhak, Benedykt Jerzy Dorys, Tadeusz Wański, Jan Sunderland, Edward Hartwig, Zofia Rydet, Zbigniew Dłubak, Wiesław Prażuch, Zbigniew Łagocki. ZPAF kultywuje tradycję różnorodności zainteresowań twórczych. Wśród aktualnych członków organizacji można znaleźć artystów wielu pokoleń, przedstawicieli najrozmaitszych kierunków artystycznych – od fotografii klasycznej, aż po skrajną awangardę. Związek,w trzynastu Okręgach zrzesza obecnie blisko siedmiuset fotografów działających w Polsce i za granicą. Siedziba Okręgu Śląskiego ZPAF mieści się w Katowicach, ul. Dąbrowskiego 2
Zaczynamy żyć W równoległych światach Ledwo ocierających się o siebie Ze smutkiem w głosie Żegnając dzień Pochyleni Z łzą w oku Nad mchem Porastającym Nieuczęszczane ścieżki…
„Nieuczęszczane ścieżki”
Foto: Mirosław Badura
Z wykształcenia geograf i pedagog z blisko trzydziestoletnim stażem pracy w oświacie. Od jakiegoś czasu ocierał się o kulturę w różnych aspektach, najpierw w świętochłowickim MDK, później w CKŚ. Swoim pracom (również literackim) stara się nadać inny wymiar, czasem nie za bardzo coś „zepsuć”… zawieszony między różnymi światami, zagubiony, czasem wewnętrznie skłócony z samym sobą. Ma na swoim koncie kilka wystaw.
Pasjonat fotografii, samouk, fotoamator. Jest miłośnikiem przyrody, ceni wszystko co dzikie i naturalne. Stara się tworzyć kompozycje, w których człowiek stoi w harmonii z naturą. W fotografii kieruję się głównie wyobraźnią i instynktem. Fotografie zaczerpnięte z https://www.facebook.com/profile.php?id=100063559481992 oraz z Projektu „40i4”
„Starożytni Grecy wierzyli, że piękne i dobre jest to, co słuszne i właściwe. Trzeba nam zrobić to, co właściwe. Rozbudzić swoją wolę walki, wolę władzy, wolę zwycięstwa. Nie wolno się poddać…„
Foto: Krzysztof Stryj / Grafika: Bartosz Klosek
Nauczyciel. Artysta fotografik. Twórca Fotografii Odklejonej. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski. Sam pisze o sobie:
„Wierzę, że fotografia jest jak muzyka instrumentalna, która nie potrzebuje słów czy historii, by wzbudzać emocje. Fotografia nie musi odwoływać się do czegokolwiek, co znamy, by zaistnieć i pozostać w naszej pamięci. Prawdę powiedziawszy myślę, że im dalej jej do rzeczywistości, tym bardziej możemy ją docenić i cieszyć się nią taką, jaką jest, gdyż już nie naśladuje niczego. Odkleja się od rzeczywistości. Fotografia odklejona daje nieskończone możliwości interpretacji, gdyż sama nie jest skończona. Nie można porównać jej do oryginału, gdyż ten jest ze świata, którego ona nie próbuje naśladować. W jej obliczu słowa tracą swoją moc. Zatem brak sposobu, by fotografię odklejoną opisać. Trzeba jej doświadczyć zmysłami. Fotografia odklejona pochodzi ze świata emocji i wyobraźni. Emocjami i wyobraźnią należy ją odbierać.„
Architekt. Fotograf. Muzyk. Autor kilku wystaw indywidualnych, uczestnik wielu plenerów i wystaw zbiorowych. Dyrektor Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu. Wykładowca w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach w przedmiocie Historia grafiki. Przez lata związany z Zagłębiowskim Towarzystwem Fotograficznym oraz Grupą Fotograficzną HALO. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Studiuje w Institut tvůrčí fotografie na Śląskim Uniwersytecie w Opawie (Czechy). Jego prace fotograficzne są zapisem zastanej rzeczywistości i poszukiwaniem piękna otaczającego świata. W pracach często pojawia się człowiek, stając się częścią fotografowanej natury. Uprawia prostą i czystą fotografię, choć czasem jego poszukiwania podążają w kierunku fotomontażu i łączenia technik analogowych z cyfrowymi.
Jest absolwentem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Fotografią zajmuje od 1986 roku, kiedy to wykonał własnoręcznie pierwszą odbitkę. W latach 1994–2015 pracował w Dzienniku Zachodnim jako fotoreporter. Od 2016 roku współpracuje z Polską Agencją Fotografów Forum. Studiuje w Instytucie Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie (Czechy). Od 2009 uczy w Policealnej Szkole Fotograficznej Fotoedukacja w Katowicach. Od 2010 jest członkiem ZPAF. Od 2017 roku pełni funkcję Prezesa Zarządu Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski, a zarazem jest członkiem Zarządu Głównego ZPAF. Autor i współautor wystaw w Polsce i za granicą (Francja, Czechy, Macedonia, Niemcy). W latach 2011 i 2013 był stypendystą Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury. W 2011 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Jest pomysłodawcą cyklu wystaw międzynarodowych „OKO Ostrava – Katowice – Opava”. Prowadzi cykl spotkań pt „Porozmawiajmy o…” w Galerii Katowice ZPAF Okręg Śląski. Jest współautorem reaktywowanego konkursu Śląska Fotografia Prasowa organizowanego prze Bibliotekę Śląską, w którym to konkursie w latach 2006, 2017, 2018 i 2019 był jurorem, a w 2020 i 2021 roku przewodniczącym kapituły. W latach 2019 i 2020 był jurorem w Polskim Konkursie Fotografii Sportowej. Zajmuje się głównie reportażem i dokumentem fotograficznym. Jest autorem albumów fotograficznych: „Tajemnice pracowni” i „Kiduszin Nisuin”.
Fotografie z cykli „Szkoła baletowa w Bytomiu”, „Chasydzi w Lelowie” oraz „Akt”
Życie każdego Człowieka wpisane jest w przestrzeń, w której wzajemnie przenikają się pojedyncze obrazy, z przeszłości, teraźniejszości i puste kartki, na których obraz zacznie się dopiero wyłaniać…
Przestrzenie egzystencji
Foto: Antoni Kreis
Artysta fotografik, fotografujący już od blisko 50 lat. Od 2003 roku jest członkiem ZPAF. Wieloletni członek Zarządu oraz Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej Okręgu Śląskiego ZPAF. Laureat dziesiątek nagród w konkursach fotograficznych, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku aktywny i wielokrotnie nagradzany autor filmów tzw. amatorskiego kina niezależnego. Uczestnik ponad dwustu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą, autor blisko 100 wystaw indywidualnych (w tym 43 premierowych). Organizator kursów fotograficznych i wykładowca na kursach i w szkołach fotografii. Jego twórczość, zdaniem krytyków jest trudna do jednoznacznego zakwalifikowania: często zmienia zainteresowania – od klasycznego portretu, poprzez reportaż, pejzaż aż po nurt awangardowy. Często wykorzystuje techniki z pogranicza sztuk plastycznych. Ma opinię twórcy nieprzewidywalnego. Sam o sobie mówi, że „obserwuje i kolekcjonuje emocje i obrazy…”
Antoni Kreis jest również wspaniałym muzykiem (Whiskey River) oraz osobą piszącą niesamowite teksty.
Fotografie z cyklu „WHERE ARE YOU, ANDY?” oraz autoportrety artysty
Z wykształcenia anglista oraz plastyk specjalizującym się w grafice komputerowej, a także absolwentka szkoły fotografii „Fotoedukacja” w Katowicach. Inspiracją dla niej od zawsze był Anton Corbijn oraz Zdzisław Beksiński. Uwielbia fotografię monochromatyczną i kontrastową choć kolor, szczególnie wyrazisty, jest również zauważalny w jej fotografiach. Ostatnimi czasy czerpie wiele z fotografii Sally Mann, Dary Skully, Arthura Tressa oraz Irvinga Penna. Fotografując stara się uchwycić tajemnicę, nieco mroku oraz melancholii, a także industrialnego klimatu. Głównie skupia się na portrecie, aktach oraz fotografii reportażowej, ale również bliska jest jej fotografia natury i krajobrazu. Lubi niestandardowe rozwiązania oraz eksperymentalne zabiegi, nie boi się bardziej kontrowersyjnych tematów oraz balansowania na granicy błędu. W fotografii najbardziej liczą się dla niej emocje, kompozycja oraz możliwość zawarcia w nich głębszego przekazu.
Fotografie z cyklu „BEKSACORBIJNACJA” oraz „ZIELARKA”
Kocham wschody słońca, zwłaszcza w górach. Chwile, gdy oklejone rosą motyle prześwietlane są przez pierwsze promienie…
Foto: Mirosław Badura
Dziewczyna z beskidzkich gór, w otoczeniu których czuje się najlepiej. Ukończyła prawo administracyjne, prawo pracy i w tym kierunku rozwijała się zawodowo. Swoje umiejętności fotograficzne szkoli w Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski – spełniając tym samym swoje największe marzenie. Pasja fotografowania pojawiła się jakieś20 lat temu kiedy zaczęła podkradać tacie FEDa i próbować fotografii analogowej, a następnie rozwijać ją już własnym Pentaxem. Świat układa się w piękne kadry warte skatalogowania, a fotografia daje jej tą możliwość, ucząc jednocześnie uważności spojrzenia, by móc za Westonem zachwycić się kształtem wydmy czy papryki. Fascynuje ją komunikowanie się z odbiorcą poprzez obraz, wymiana spojrzeń, myśli, wykorzystane fotografii do lepszego poznania siebie. Fotografowanie wznosi ją na wyższy poziom świadomości za co jest bezwarunkowo wdzięczna.
Projekt „10 I 10 I Human”
Fotograficzno-literacki Projekt „10 I 10 I Human”, to chęć ukazania zmian we współczesnej fotografii, która będąc już nie tylko dokumentem, coraz bardziej staje źródłem inspiracji. Fotografie w projekcie, stają się punktem wyjścia do dalszej podróży, tym razem związanej ze słowem
